Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka jest poważnym zadaniem dla polskiego systemu oświaty nie tylko z punktu widzenia rozwoju jak również potrzeb dziecka  z niepełnosprawnością. Jest to również zapobieganie jego niewykluczonym przyszłym niepowodzeniom w nauce szkolnej.

Wczesne wspomaganie rozwoju, ma za zadanie zarówno pobudzanie jak i stymulowanie rozwoju dziecka : ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego od chwili wykrycia u niego niepełnosprawności do czasu podjęcia nauki w zerówce jak również w szkole podstawowej.

Wczesne wspomaganie rozwoju jest to kompleksowy system oddziaływań diagnostycznych, terapeutyczno - edukacyjnych, leczniczo - rehabilitacyjnych, i profilaktycznych, który jest prowadzony przez profesjonalny zespół specjalistów.

Wczesnym wspomaganiem rozwoju jest przede wszystkim rodzina z małym dzieckiem, u którego pojawiły się nieprawidłowości w rozwoju psychoruchowym, tj.: zaburzenia genetyczne, uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego, wady wrodzone, wcześniactwo, problemy neurologiczne, uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu nerwowego, uszkodzeń narządów zmysłów (wzrok, słuch) itp.

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka może dotyczyć równocześnie rozwoju motorycznego, stymulacji polisensorycznej, (wielozmysłowej), rozwoju mowy i języka, orientacji i poruszania się w przestrzeni, usprawniania widzenia, słuchu, umiejętności samoobsługi i funkcjonowania w środowisku.

Zadania Wczesnego Wspomagania Rozwoju:

• pomoc rodzinie w zakresie kształtowania postaw i zachowań właściwych
  w kontaktach z dzieckiem: wzmacnianie więzi emocjonalnej pomiędzy rodzicami
  a dzieckiem, rozpoznawanie zachowań dziecka i utrwalanie prawidłowych reakcji na te zachowania,

• udzielanie instruktażu i porad oraz prowadzenie doradztwa dla rodziców w zakresie pracy z dzieckiem,

• pomoc w dostosowaniu warunków w środowisku domowym do potrzeb dziecka oraz pozyskaniu i wykorzystaniu w pracy z dzieckiem odpowiednich środków dydaktycznych i niezbędnego sprzętu,

• pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału rozwojowego, jakim dysponuje
  w zakresie funkcji poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji i kontaktów społecznych,

• pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz większej samodzielności i autonomii,

• przeciwdziałanie występowaniu lub pogłębianiu się nieprawidłowości w rozwoju psychoruchowym dziecka,

• wsparcie dla rodziców w związku z długotrwałym kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu niepełnosprawności ich dziecka,

Na dokumentację dziecka objętego WWR składa się:

• opinia o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju wydana przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną,

• zaświadczenia lekarskie informujące np. o wspomaganiu farmakologicznym i jego skutkach (mogących mieć wpływ na samopoczucie dziecka, jego funkcjonowanie...),

• dziennik oddziaływań wspomagających rozwój lub inny dokument potwierdzający przebieg pracy z dzieckiem (realizacja indywidualnego programu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka),

• zeszyt obserwacji lub inny dokument ukazujący przebieg rozwoju dziecka (skuteczność podjętych oddziaływań);

Dokumentacja pracy z rodziną dziecka, w skład której mogą wchodzić m.in.:

• diagnoza środowiska rodzinnego,

• zasady i organizacja współpracy z rodzicami (formy i metody),

• harmonogram współpracy z rodzicami i rodzeństwem (spotkania, konsultacje),

• harmonogram zajęć instruktażowych (np. warsztaty, treningi umiejętności, terapia pedagogiczna) dla rodziców i rodzeństwa,

• harmonogram zajęć otwartych dla rodziców i rodzeństwa,

• terapeutyczny program wspomagania rodziny (formy pomocy udzielane całej rodzinie, wsparcie psychologiczne, pedagogiczne i inne – w miarę potrzeb – rodziny),

• plan pracy zajęć prowadzonych w domu rodzinnym dziecka, w szczególności dziecka w wieku do 3 roku życia.

Indywidualny program wczesnego wspomagania rozwoju dziecka powinien zawierać:

• dane dziecka,

• wieloprofilową diagnozę dziecka,

• wnioski do pracy dla specjalistów oraz instruktaże dla rodziców,

• opis procesu wspomagania rozwoju aktywności lub czynności, w odniesieniu do wszystkich sfer funkcjonowania dziecka, z uwzględnieniem procedury czynności
  i metod wspomagających funkcje biorące udział w danej aktywności czy czynności,

• określenie zasad współpracy pomiędzy specjalistami i rodzicami,

• określenie psychopedagogicznego i socjalnego wsparcia dla rodziny,

• analizę postępów dziecka z dalszymi wskazaniami do pracy z dzieckiem i rodziną.